Werkwijze

Uit ervaring weet ik hoe belangrijk het is om samen met nabestaanden een uitvaart te construeren, te regelen en te begeleiden. Dat de nabestaanden later op terug kunnen kijken als iets wat zij zelf gemaakt hebben en zoals zij dat zelf hadden gewild. Of hoe de wensen van de overledene zijn uitgevoerd. Alle details moeten perfekt uitgevoerd zijn met een hoge piëteitsvorm voor de overledene. De manier waarop ik met nabestaanden omga, is van eminent belang. In een periode van rouw kan een helpende hand makkelijk een sturende hand, of zelfs een bepalende hand worden. Dit mag in geen geval gebeuren!

Wanneer ik voor een regeling bij de mensen thuis kom, vraag ik als eerste aan de familie wat de wensen van de overledene zijn. Deze wensen vormen de rode draad van de uitvaart. Wanneer deze er niet zijn, probeer ik via de nabestaanden hun intense wensen over de vorm van de uitvaart naar boven te halen en alle middelen in te zetten om deze te realiseren.

Vroeger was het gebruikelijk dat de uitvaartondernemer bij een sterfgeval alle initiatief nam, gelukkig ligt deze vorm van regelen ver achter ons. Tegenwoordig bestaan er zogenaamde wilsbeschikkingen waarin men van te voren alle wensen omtrent de uitvaart vast kan leggen. Zoals ik altijd zeg: het is het laatste afscheid van een dierbare. Het is mijn taak als uitvaartverzorger dit laatste afscheid uit te voeren, zoals de overledene, of de nabestaanden het wensen.

Bij een onverwacht overlijden is de druk erg groot om alle wensen tijdig en goed te realiseren. In samenwerking creëren wij de rust en de ruimte om samen te komen tot een persoonlijke invulling van de uitvaart. Wij helpen bij het zoeken naar mogelijkheden om op de meest passende wijze afscheid te nemen en brengen dit tot uitvoer. Aan deze intieme opdracht besteden wij de grootst mogelijke zorg.

Dikwijls krijg ik de vraag 'kan dit?', of 'mag dat?'. Dit komt omdat ik alle mogelijkheden bespreek. Een regeling raffel ik dan ook niet af, maar besteed er juist voldoende tijd en aandacht aan. Dit kost veel tijd, geduld en tact. En het betekent dat ik veel respect moet hebben voor de nabestaanden, hoe zij met hun rouwproces omgaan en welke keuzes zij daar in maken. Juist dát is het belangrijke onderdeel in onze uitvoering van werken: je sterk maken voor de 'persoonlijke begeleiding bij een uitvaart'.

Het is mijn ervaring dat deze persoonlijke begeleiding werkt. Wanneer ik enkele weken na de uitvaart in een persoonlijk gesprek over het laatste afscheid spreek, komen die punten allemaal weer naar voren en wordt het als positief ervaren hoe de uitvaart is verlopen.

Deze ervaring maakt het waard waarom wij dit werk doen. Bovendien geeft het ook de steun en de kracht om ons werk verder uit te voeren.